Merhaba ben Zeynep. 22-30 Temmuz tarihleri arasında Norveç'in Hamar şehrinde "Breaking The Mental Health Taboos" konulu Erasmus gençlik değişimi projesinde yer aldım. Türkiye, Litvanya, İspanya, Makedonya ve Bulgaristan ülkelerinden toplam elli katılımcıyla birlikte ilginç bir hafta geçirdim. İlk defa bir Erasmus projesinde yer alıyordum ve çok heyecanlıydım. Güne, uyanmak ve enerji toplamak için "energizer" yani enerji veren oyunlarla başlıyorduk. Bu oyunları bahçede yapmamız çok hoştu bence çünkü Norveç'in sabah soğuğu ve kaldığımız yerin muhteşem doğası ve bol oksijenli temiz havası sayesinde insan ister istemez ayılıyor ve dinçleşiyor. İlk gün birbirimizi tanımak ve kaynaşmak adına çeşitli eğlenceli oyunlar oynadık. İleriki günlerde "non-formal education" şeklinde yani klasik alışılmış eğitim öğretim sistemiyle değil; uygulamalı olarak farklı yöntemlerle öğrendiğimiz çeşitli etkinlikler gerçekleştirdik. Kısa film çektik, yarışmalar yaptık, kısa tiyatro gösterileri yaptık, Covid-19 ile ilgili tartışmalar ve fikir alışverişi yaptık. Hepsi birbirinden eğlenceli, kişisel gelişime katkı sağlayan özellikle "soft skill" geliştiren etkinliklerdi. Covid-19 ile ilgili düşünceleri değerlendirdik, bizdeki etkileri hakkında konuştuk. Bu zorlu covid döneminde farklı ülkelerde ve şartlarda olsak da aynı durumları yaşadığımızı ve aynı duyguları paylaştığımızı gördük, farkındalığımız arttı. Favori etkinliklerimden biri de kültür geceleri oldu. Ülkelerin kültürlerini bu kadar yakından, bizzat yerlileri tarafından sunulup bilgilendirilip kültürel danslarını ve yiyeceklerini deneyimlemeyi çok sevdim. Bu etkinlikler dışında, Hiking deneyimimiz de oldu. İlk defa böyle bir spor yaptım ve sandığımdan çok daha fazla eğlendim. Normalde böceklerden vs. korkup doğa içine girmekten hoşlanmazdım ama Norveç'in havasından mı bilmiyorum tarzan gibi her yere korkmadan ayak bastım, bir ara bataklık gibi bir yerden de geçtik arkadaşlarımla çok eğlenmiştim. Bu doğa içinde yapılan etkinlik çok sağlıklı hissettirdi. Bir gün de serbest günümüz vardı. İsteyen evde kalıyordu, isteyen istediği yeri geziyordu. Biz Oslo'yu seçtik. Much müzesini yaklaşık 3 saat aralıksız gezdik, her dakikasına değdi. Bir ülkeyi tanımak ve “gezdim” diyebilmek için o ülkenin rastgele yerlileriyle konuşmak bence önemli. Hamar’da yaşıtımız, sanatla uğraşan bir Norveçliyle vakit geçirdik, derin konular hakkında konuştuk, çok zevk almıştım bundan da. Her ülkeden yeni şeyler öğrendim. Farklı yaşam tarzları olan, farklı bakış açılarına sahip insanlarla konuşmak çok ilgi çekici ve ufuk açıcı. Bu biriktirdiğim anılar benim için çok değerli. Böyle bir fırsatı bana sundukları için ÇEVKA’ya teşekkür ederim. İleriki projelerde görüşmek üzere.