Selamlaarr herkese , Belinay ben 15 yaşındayım Norveç projemden bahsetmek istiyorum sizlere. 22 ağustos-1 eylül tarihleri arasında Hamar kentinde hayatımın en güzel zamanları diyebileceğim günleri geçirdim. Tabi ben projenin en küçüğüydüm bu yüzden benden yaşça büyük insanlarla birlikte vakit geçirmek öncelikle bana birçok şey öğretti. Ve bu kişilerin bazılarının da yabancı olması benim elbette dil anlamında da gelişmemi sağladı. Kalacağımız gün içeri ilk girdiğimde yabancıladım yaşım bence küçüktü ve evimden hiç bu kadar uzaklaşmamıştım işte bunu fark ettiğim an korku sarmıştı bir anda. Ama diğer insanların da benzer durumda olduğunu görünce ortama ayak uydurmaya başladım. Birinci gün herkesin isimlerini öğrenmekle ilgili bir etkinlik yaptık benim için fazla zordu çünkü isim hafızam berbattır. Bazı sabahlar dışarı çıkıp egzersizler yaptık haliyle tüm dünya olarak bir pandemiden geçtik ve egzersizlere de çok ihtiyacımız vardı. Zaman geçtikçe diğer ülkelerden insanlarla daha iyi tanıştık, kaynaştık onların kültürlerini kültür gecelerinde daha iyi tanıdık. Tabi kültür gecesi dediğim şey, her ülkeye birer akşam verildi ve kendi ülkelerini anlatmaları ,yöresel yemekler yapmaları ve yöresel danslarını göstermeleri istendi. O kadar eğlenceliydi ki dansları , yemekleri ayrı güzeldi. Tabi dinimizce yenilmesi uygun olmayan şeyleri isteyenler tatmadı sonuçta hiçbir şeyi yapmaya zorunlu değildik(etkinliklere katılmak dışında). Onun dışında ülkeleri karıştırıp bizleri grup haline getirip bizden oyun oynamamızı , tiyatrolar yapmamızı ve daha birçok şey istediler. Aklıma gelmişken yemeklerden bahsedeyim kesinlikle şefimizin ellerine sağlık eğer projeye gitmeyi düşünüyorsanız ama yemek konusu aklınıza takıldıysa hiç sorun etmeyin yemekler bizim kültürümüzdekilerle çok benzer , emin olun aç kalmazsınız. İlerleyen zamanlarda herkesin kendi ülkesiyle rastgele seçilen şarkı ile bir dans hazırlaması gerekti . Karışık yapılan gruplarla da bir film çekmemiz istendi.Son gün bir oscar gecesi düzenlendi ve en iyi film seçildi . Bu gecede herkesin bir partneri olmak zorundaydı fakat benim bir partnerim yoktu bu konuda Oğuzhan abime çok teşekkür ederim beni yalnız bırakmadığı için. Tabi bu projede hiç mi hamardan çıkmadınız diye sorarsanız elbette çıktık, bize bir free day belirlendi o günde biz de Norveç'in başkenti olan Oslo'ya tren ile geçişi sağladık. Birçok fotoğraflar çekindik güzel zaman geçirdik. Ve böylelikle son güne yaklaştık benim için müthiş bir projeydi benim ilk projemdi başta da söylediğim gibi biraz korkmuş olsam da şimdi hepinize yaşınız kaç olursa olsun böyle bir deneyimi kaçırmamanız gerektiğini öneriyorum, sağlıcakla kalınnn.