Proje seçildiğimin haberini aldığım zaman evin içinde havalara uçmuştum çünkü bu benim ilk Erasmus+ deneyimim olacaktı ve projelere seçilebilmenin büyük bir şans olduğunu biliyorum.Hırvatistan'a gitmeden ülkeye dair günlerce araştırma yapıyor ve bir an önce o gün gelsin istiyordum.Kalacağımız yere gittiğimiz zaman bizden önce oraya varan arkadaşlarla tanıştık o kadar sıcak kanlılardı ki projenin güzel geçeceğinin işareti olduğunu o gece anlamıştım.İlk gün ilk etkinliğimizi parka giderek, isimlerimizi öğrenmek adına çeşitli oyunlar oynarak geçirdik.Ardından on gün sürecek olan maceramız başlamış oldu.Günler o kadar dolu dolu,o kadar eğlenceli,o kadar hareketli geçti ki...Neredeyse her saat kendime bir şeyler katıyor,yeni şeyler öğrenmeye çalışıyordum.Samobor günlerinde her katılımcı ülke sunumlar yaptı fikir alışverişinde bulunduk,yarışmalar yaptık,eğlenceli oyunlar oynadık,dans ettik,günlük tartıştığımız konularla ilgili posterler hazırladık,hostelimiz içerisinde uymamız gereken kuralları belirledik,gossip box oluşturduk her gün onları okuduk,kültür geceleri yaptık,akşamları partiler yaptık,kendi aramızda etkinlikler yaptık,saatlerce müzikler dinledik,gizli arkadaş edinip ona görevler verdik orada kaldığımız süre boyunca,birçok farklı milletten dost edinip onların ülkelerine dair ilginç şeyler öğrendik,birbirimizin ülkesine geleceğimize söz verdik,her ülke kendi yemek ve içeceklerini tanıttı , yöresel danslarını öğretti yani o kadar verimli, o kadar duygu yüklü, o kadar mutlu günler geçirdik ki bunlar aklıma gelenlerden sadece bazıları.Mentorumuz Ivan çok donanımlıydı ve bizi çok güzel şekilde koordine etti.Mehmet abinini çok yaratıcı oyunları vardı.Hostel sahibimiz Tomislav bizle çok ilgili,yemekleri harikaydı zevkle yedim hepsini.Konaklamaya dair hiçbir sorunumuz yoktu,mini mini odaları olan sıcak ve samimi bir ortam vardı.Beni en çok şaşırtan ve etkileyen şey son gün kapanışta grup halinde dans edeceğimizi biliyordum fakat kasabanın meydanında sahnede edeceğimizi ve bizim için bir platform hazırlandığını bilmiyordum.Oraya gittiğimiz an şok olmuştum bir o kadar da mutlu tabii.Hep birlikte Julio'nun bize öğrettiği dansımızı yaptık o an herkes bizi izliyor kameraya alıyor ve alkışlıyordu işte zaman dünyalara bedel bir andı ve ömrümün sonuna kadar unutamaycağım.Yazacak daha pek çok olmasına rağmen kısaca toparlamam gerekirse DO IT ONLINE Erasmus+projesi hayatımın en dolu dolu geçen on gününü temsil ediyor.Bana nasıl muhteşem getirileri olduğunu,70 yaşına gelsem bile bu anıları hatırladığım zaman hep gözlerimin dolacağını, yüzümde kocaman bir gülümseme olacağını söylemem gerekiyor.İnsanların hayatına dokunduğunuz için böle güzel bir proje hazırlayıp benim de dahil olmamı sağladığınız için sonsuz teşekkürler ÇEVKA Derneği!