Öncelikle herkese merhaba! Birkaç hafta önce 8-16 Mayıs tarihleri arasında İtalya'nın Toskana bölgesindeki Treschietto isimli küçük ama şirin mi şirin bir köyde düzenlenen bir gençlik değişimi projesine katıldım. Doğrusunu söylemek gerekirse başvuru yaptığım zaman benden başka çok fazla kişinin daha başvuru yapacağını bildiğim için seçilmekten yana pek umudum yoktu ancak ÇEVKA’dan telefon gelince çok şaşırdım ve mutlu oldum. Projenin yapılacağı alana geldiğimiz akşam organizatörler bizi tabi ki makarna ile oldukça sıcak bir şekilde karşıladılar -proje haftası boyunca makarnaya doydum desem yalan olmaz. Proje iletişim kurmak hakkındaydı ve biz de bu konu hakkında birçok workshop’a katıldık. İlk günümüz daha çok isim oyunlarıyla geçti, bu sayede farklı ülkelerden katılımcılarla aramızda ilk izlenimlerimiz oluştu. Daha sonra birbirimizle olan iletişimimizi ve takım çalışması becerilerimizi güçlendirmek için organizatörler bize bazı takım çalışmasına dayalı görevler verdi. Bu görevleri yaparken hem eğlendik hem de birbirimizi daha yakından tanıma şansı bulduk. İlerleyen günlerde bölgede yakın yerlere geziler yaptık. Mesela bir ormanda doğa yürüyüşü yaptık ve daha sonrasında yakınlardaki bir nehire gittik. Bazı arkadaşlar nehirde yüzdüler. Başka bir gün ise bir “agriturismo” işletmesine yani bölgenin el yapımı ünlü lezzetlerini tadabileceğimiz bir yere gittik. Yemekler, Akdeniz yemeklerine alışkın olan damağımıza çok farklı gelmese de bundan oldukça keyif aldık ve kaldığımız bölgeyi daha iyi tanıma fırsatı edindik. Her yere yürüyerek gittiğimiz için de yemyeşil dağ manzaralarıyla karşılaştık. Son günlerden birinde ise organizatörlerimizden birinin yaşadığı, içerisinde onlarca insanın kaldığı, özel ihtiyaçlara sahip insanlara yardım edilen ve gönüllülerin kaldığı başka bir köye geldik ve burada İtalyan gecesi yaptık. Hayatımda yediğim belki de en lezzetli pizzayı yedim. İtalyan ruhuyla dolu harika bir gün geçirdik. Benim de en çok zevk aldığım gün o gündü diyebilirim. Her güzel şeyin bir sonu olacak ki veda günü de geldi çattı. Hepimiz proje sonunda çok güzel dostluklar kazanmış olduk. Sağlıklı bir iletişimin nasıl olması gerektiği hakkında çok fazla şey öğrendik. Yeri geldi gözlerimiz bağlı halde kendimizle baş başa kaldık ve kimsenin bizi görmediğini bilerek içimizi dökerek delice dans ettik. Proje esnasında bazı aksilikler de çıksa acısıyla tatlısıyla güzel bir proje oldu. Bize bu imkanı tanıyan Diyarbakır ÇEVKA ailesine çok teşekkür ederim. Umarım şu an bu yazıyı okuyan herkes bir gün böyle bir şans elde edebilir. Sevgilerimle…