Öncelikle bu projeye katılmadan önce biraz tereddütlerim vardı diyebilirim. Ancak proje yerine gidecek olan otobüsün önünde beklerken gelen katılımcıları gördükçe ve onlarla konuşmaya başladıkça ön yargılarım birer birer kırılmaya başladı. Proje yerine vardığımızda gece olmasına rağmen bizi olağanüstü güzellikte bir yer bekliyordu. İlk sabah biraz etrafı gezdim ve biraz daha sevdim. Daha sonra tanışma ve proje hakkında bilgiler verildi. Herkes kendine özel bir özel yeteneğini gösterdi. Ertesi gün bir orman yürüyüşüne çıktık. Tam bana göre ve özlediğim bir aktiviteydi. Orman bütün güzelliğiyle ve ihtişamıyla bize hayat vermeye devam ediyordu. Bir gün sonra kültür gecesi vardı. Neredeyse her ülkenin kendine özgü yiyecek ve içeceklerini bir arada buldum. Bazı kültürlere ne kadar yakın, bazı kültürlere de ne kadar uzak olduğumuzu gördüm. Daha sonra bize gece yarısı ormanda bir simülasyona katılmamız istendi ancak hasta olduğum için katılamadım. Çok az kişi katılabildi. Simülasyona katılanlar ve katılmayanlar için fikirlerimi yazdım. Gruplara ayrıldık ve her grup bir konu hakkında kısa film çekecekti. Benim grubum komedi grubuydu ve çok eğlendim. Gün içinde oyunlar, danslar, tiyatrolar ve yansıma grupları hepsi ve herkes çok iyiydi. Ancak duvarlara her katılımcıya özel posta kutuları ve katılımcıların diğer katılımcılara karşı olan fikirlerini yazdığını gördüğümde her güzel şeyin sonu olduğu gibi proje sonuna yaklaştığımızıda anlayınca üzülmeye başladım. Çünkü aslında kendimi bulmuştum ve gitmek istemiyordum. Tabi bu mümkün değildi. Bir projeden fazlasıydı bu benim için. Umarım tekrar bir projeye katılır ve aynı duyguları yaşarım. Projeye katılmamda emeği geçen ve vesile olan herkese sonsuz teşekkürler.