Norveç'te geçirdiğim 8 günün ve bu projenin hayata ve kültürlere karşı olan bakışımdaki kilometre taşlarından biri olacağını düşünmüyordum. Konakladığımız yerde internet olmaması, yemeklerin damak tadımıza uygun olmaması, suyun bile tadının farklı olması proje boyunca hepimizi zorlasa bile hatırlayacağımız ve defalarca anlatacağımız şeylerin bunlar olmadığını kısa sürede fark ettik. Bu projede sağlıklı yaşam tarzını kendi hayatımızda uygulayabilmemize yetecek kadar alışkanlık kazandığımıza inanıyorum. Yoga, hiking ve diğer fiziksel aktivitelerin bize katkıları dışında kültürel ve sosyal olarak da bu projeden dolu dolu ayrıldığımı düşünüyorum. Her ülkede oyunların birbiriyle benzerliklerini hatta ufak tefek farklılıklar dışında aynı oyunların oynandığını fark ettiğimde çocukluk ve gelişme sürecinde keyif aldığımız şeylerin evrensel olduğunu idrak ettim. Hiç konuşmadan iletişim kurabilmenin, hiç görmeden birine güvenebilmenin mümkün olduğunu öğrendim. Duyularımızdan bazılarını devre dışı bıraktığımız oyunlarda ve aktivitelerde dünyanın geri kalanını algılayabilmek için diğer duyularımı kullanırken empati kurma konusunda hepimizin kendini geliştirmesi gerektiğini fark ettim. Farklı kültürel kodlarla farklı coğrafyalarda büyümüş, farklı yaşam tarzlarına, farklı karakterlere sahip insanların bir hafta önce tanımadığı onlarca insanla 2 dakika içinde organize olup ortak hareket edebilmesinin mümkün olduğunu gördüğümde şaşırdım ve çok mutlu oldum. Bu 8 günlük süreçte unutamayacağım çok şey yaşadım, projenin parçası olmayan insanlarla da bir şeyler paylaşmak benim için çok özel bir deneyimdi. Benim yaşadığım ülke hakkında hiçbir fikri olmayan, belki ''ülke'' denilen şeyin ne olduğunu idrak edemeyecek 4 yaşındaki bir çocukla arkadaş olabilmem de dolaylı olarak bu proje sayesinde oldu. Bu projede tanıştığım, sarıldığım, birlikte güldüğüm herkese ve yarattığı imkanlardan dolayı Diyarbakır Çevka'ya teşekkür ederim.